İmroz'a Yolculuk

     İmroz'a Yolculuk

§  Teknenin baş altı, kıç ardı denilen yerde ve de karanlıkta, dalgalarla boğuşa boğuşa geçen yolculuklar....

§  İmroz'a ilk seferler...

§  Laz kaptanın balıkçı teknesi tek ulaşım aracı idi....

§  Adı Ali Dağlı.... İmrozluların kaptanı...

§  1965 yılının ilk kasım günlerinde yolladılar Çanakkale'den bizi, bu balıkçı teknesinin ambarına doldurarak...

§  Öylesine garip, öylesine kimsesiz, öylesine kendi kendilerine bırakılmış çocuklar....

§  Hiç de "bırakıp geri dönmeyi" bile aklımızın ucuna getirmediğimiz zamanlar.....

§  İmroz Atatürk İlköğretmen Okulu'nun ilk öğrencileri....

§  İzmir'den, Afyon'dan, Burdur'dan, Manisa'dan devlet yatılı okulu sınavını kazanmış 51 yatılı erkek öğrenci...

§  Bizler....

§  Devlet sınavlar yaparak seçmişti bizleri, okuyup, öğretmen olup, ülkemizin aydınlık geleceklerine hizmet edecektik...

§  İçimiz hep bu duygularla doluydu....

§  Tepeden tırnağa inanmışlık ve de öz güven....

..... Benim için BUGÜN de öyle...

..... Değişen pek fazla bir şey yok!

..... Sadece zaman ve de mekanlar....

·       günleri ve sıkıntıları arkadaşlarımız benden çok daha iyi bilirler.

§  Biz yakınmadık, sıkılmadık, isyan etmedik, yenilmedik ve kaçmadık.

§  Biz o devletin verebildiği olanaklara teşekkür edip, o küçücük yaşlarımızın onurunu da taşıyarak, birer "yurtsever ilkokul öğretmeni" olmak üzere hazırlandık.

·       bilinci elde edip yaşamlarına katabilenler ise zaten görüyorsunuz, "tüm yaşamlarında" ne yakardılar, ne de boyun eğdiler birilerine....

§  Bizim işimiz "adam olmak"tı.

§  Namuslu olmaktı.

§  Çalışkan olmaktı.

§  Bizim işimiz yurdumuzun, köylerimizin kalkınmasına, her bir olanağı ve de olasılığı değerlendirerek, katkıda bulunabilmek idi...

§  Uygarlık meşalesini taşıyabilmekti, yurdumuz yoksul köylerinde bile olsak...

§  Biz Türkiye Cumhuriyeti'nin Atatürkçü ve de inançlı, yurtsever gençleri idik.

§  Ve de öyle olduk!

§  Üzerinden 54  yıl geçse de yine bugün ayni ruhu taşımaktayız, hem de çok daha bilgili ve de bilinçli olarak.

§  Bizi birilerinin anlaması ya da takdir etmesi de "hiç" gerekmiyor.

§  Biz "zaten" biliyoruz kendimizi, biz olduğumuzu, kim olduğumuzu çok iyi biliyoruz.

§  Hem de neresinde olursak olalım yurdumuzun ya da dünyanın neresinde olursak olalım.

§  Bizlerin Promete'nin gökyüzünden çaldığı ateşine gereksinimimiz olmadı hiç bir zaman, bize VATAN AŞKI ve Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün verdiği ateş yetti, her zaman...

§  Biz o ateş ile ısındık, o ateş ile pişirdik yemeğimizi, o ateş ile yaptık yurdumuzun okullarında öğretmenliğimizi...

§  Yetmedi biz dünyanın başka ülkelerinde de yine o ateş ile yaptık öğretmenliğimizi...

§  Aşkla, şevkle, bilgi ile ve de öz güvenimiz ile...

§  Bugün bu ruh durumumuzu ve de varlığımızın ana yapısını anlayabilen, kendini bizden hisseden arkadaşlarımıza ne mutlu!

§  2019 yılının sonuna doğru geldiğimizde hem kendimize, hem de yaşamımıza öğünçle, sevgi ve mutlulukla bakıyor iken aramızdan ayrılıp, sonsuzluğa uğurladığımız arkadaşlarımıza da sevgi, saygı ve selamlarımızı gönderiyoruz...

§  Ne güzel!

§  Biz varız!

§  Hem de birbirimizi hiç görmesek de, bir sıcak çayın peşinde toplanmasak da...

§  Biz biliyoruz yine de...

§  Yalnız değiliz!

§  Biz varız ve de yaşıyoruz, güvenle, bilinçle....

§  Dim dik!

..... Dava arkadaşlarıma selam gönderiyorum:

 Saygılarımla....

 Öğretmen Gönen ÇIBIKCI,

 15.12.2019, MŞ.