. BİR SINAVIN VARDIR, KENDİNCE…
Herkesin
kendince bir sınavı vardır.
Bu
yaygın ve derin anlamlı ifade olan "Herkesin kendince bir sınavı
vardır," temelde şunu anlatır:
A)Anlamı
ve İçeriği
Bu
ifade, hayattaki zorlukların, mücadelelerin ve kişisel engellerin evrensel
ancak son derece kişisel olduğu gerçeğine vurgu yapar.
1-Evrensellik: Her insan, hayatı boyunca üstesinden gelmesi gereken
sorunlarla, kayıplarla, hastalıklarla, maddi zorluklarla, duygusal
çalkantılarla veya etik ikilemlerle karşılaşır.
Bu,
insan olmanın kaçınılmaz bir parçasıdır.
2-Kişisellik: Herkesin
"sınavı" farklıdır.
Birinin
mücadelesi kariyer başarısızlığı olabilirken, diğerininki kronik bir sağlık
sorunu, aile içi bir anlaşmazlık, özgüven eksikliği veya bir bağımlılıkla
mücadele olabilir.
Sınavın
niteliği, süresi ve ağırlığı kişiden kişiye değişir.
3-Gelişim ve Olgunlaşma: "Sınav," aynı zamanda bu
zorlukların kişiyi test ettiği, geliştirdiği ve olgunlaştırdığı fikrini de
içerir.
Bu
engeller, kişinin sabrını, gücünü, merhametini veya karakterini ortaya çıkarır.
YAŞAM,
bu sınavlar aracılığıyla bir “öğrenme ve büyüme” sürecidir.
B)Ne
Zaman Kullanılır?
Bu
söz, hepimizin görünür veya görünmez mücadeleler verdiğimizi kabul eden, alçakgönüllülüğü
ve anlayışı teşvik eden felsefik bir ifadedir.
Bu
ifade genellikle:
1-Empati Kurmak İçin: Başka birinin yaşadığı zorluğa saygı göstermek
ve onun acısını küçümsememek için ("Senin sorunun bana küçük gelse de,
biliyorum ki herkesin kendince bir sınavı vardır").
2-Moral Vermek İçin:
Birine
yaşadığı zorluğun geçici veya bir amaca hizmet eden bir deneyim olduğunu
hatırlatmak için.
3-Hüküm Vermekten Kaçınmak İçin: Bir kişinin davranışını veya durumunu
yargılamadan önce, perde arkasında ne tür kişisel mücadeleler olduğunu düşünmek
gerektiğini belirtmek için kullanılır.
C)Belki de sevgiyi,
aşkı da “nasıl anladığı” ile sınanır...
"Herkesin
kendince bir sınavı vardır" ifadesini daha da derinleştirerek, o sınavın
odak noktasını “sevgi ve ilişkilere” kaydırmak çok güçlü bir yorumdur.
Bu
açıdan bakıldığında, hayatın en büyük sınavlarından biri gerçekten de ilişkiler
aracılığıyla karakterimizi, sabrımızı ve kalbimizin derinliğini ortaya
koymaktır.
Sınavın
sonucu, kaç kişiyi sevdiğimiz değil, “nasıl
sevdiğimiz”dir.
Eğer
bir kişinin sınavı sevgiyi, aşkı nasıl anladığı ise, bu şu anlamlara gelebilir:
Ç)Sevgiyi
Anlama Sınavı
1. Verici Olma ve
Fedakârlık Sınavı
Bu
sınav, kişinin gerçekten koşulsuz sevip sevemeyeceğini test eder.
a-Sınavın sorusu: Karşılık beklemeden, çıkar gözetmeden, sadece
verme eyleminin kendisinden tatmin olarak sevgi gösterebiliyor musunuz?
Yoksa
sevginiz hep bir denklik, bir alma-verme dengesine mi bağlı?
b-Mücadele: Egomuzu, beklentilerimizi ve kişisel ihtiyaçlarımızı,
sevdiğimiz kişinin iyiliği için ne kadar bir kenara bırakabildiğimizdir.
2. Bağlanma ve
Özgürlük Sınavı
Bu,
birini severken kendi benliğinden vazgeçip geçmediğini veya sevdiğini bir nesne
gibi sahiplenip sahiplenmediğini gösterir.
a-Sınavın
sorusu: Sevdiğiniz kişiye hem bağlı kalıp hem de ona özgürlük verebiliyor
musunuz?
Yoksa
sevginiz kıskançlık, bağımlılık veya kontrol etme isteğine mi dönüşüyor?
b-Mücadele:
Kendine yetebilmeyi öğrenerek, sevgiyi ihtiyaçtan değil, “bolluktan” vermektir.
3. Kabul Etme ve
Hoşgörü Sınavı
İnsan,
kusurları olan, değişen ve hata yapan bir varlıktır.
a-Sınavın sorusu: Sevdiğiniz kişiyi olduğu gibi kabul edebiliyor musunuz?
Yoksa
onu sürekli zihninizdeki “idealize ettiğiniz”
kişiye dönüştürmeye mi çalışıyorsunuz?
b-Mücadele: Sevginin, mükemmellik arayışı değil, “kusurlarla birlikte”
gelen “bütünlüğü” kucaklamak olduğunu kavramaktır.
D)Belki de “kendisine” verdiği “gerçek değerin” ölçüsü ile
sınanır...
Bu
çok güçlü ve içe dönük bir bakış açısıdır.
"Herkesin
kendince bir sınavı vardır" sözünü, öz-değer (kendine verilen değer)
kavramı üzerinden yorumladığımızda, sınavın dış dünyada değil, bizzat kişinin “kendi iç dünyasında”
yaşandığını görürüz.
Eğer
bir kişinin sınavı “kendisine” verdiği gerçek değerin ölçüsü ise, bu şu anlama
gelir:
-Kendine
Verilen Değer Sınavı
Bu
bakış açısına göre hayatın en büyük sınavı, diğer herkesi ikna etmeden önce, en
başta kendimizi değerli olduğumuza ikna etme yolculuğudur.
1. Sınavın Alanı: “Kabul
ve Onay Arayışı”
Bu
sınav, kişinin dışarıdan onay almadan kendi varlığını değerli görüp görmediğini
test eder.
a-Sınavın sorusu: Başarısız olduğunda, bir hata yaptığında,
reddedildiğinde veya eleştirildiğinde dahi kendinize ne kadar değerli davranıyorsunuz?
Yoksa
değerinizi sadece kazandığınız paraya, makama, görünüme veya başkalarının size
gösterdiği ilgiye mi bağlıyorsunuz?
b-Mücadele: Kendini koşulsuz kabul etme becerisini geliştirmektir.
Değerini
başkalarının bakış açısıyla değil, kendi içinden tanımlamaktır.
2. Sınavın
Mekanizması: Sınır Koyma Becerisi
Kendine
gerçek değer veren bir kişi, sınırlarını net çizebilir ve hayır diyebilir.
a-Sınavın sorusu: Kendinizi ve zamanınızı başkalarının
taleplerine karşı koruyabiliyor musunuz?
Yoksa
sevilmek veya iyi görünmek adına sürekli “kendinizden ödün”
veriyor musunuz?
b-Mücadele: Kendine saygı göstermeyi, sınırları korumanın bencillik
değil, zorunlu bir “öz-şefkat” eylemi olduğunu anlamaktır.
3. Sınavın Çözümü:
Öz Şefkat
Bu
sınavı geçenler, kendi hatalarına veya eksiklerine karşı şefkatli olmayı
öğrenenlerdir.
a-Sınavın sorusu: Başkalarına gösterdiğiniz anlayışı ve sabrı,
kendinize de gösterebiliyor musunuz?
Yoksa
içinizdeki “eleştirel ses”, size sürekli “acımasızca” yükleniyor mu?
b-Mücadele: Kendine karşı “nazik” olmayı, hataların birer “öğrenme
fırsatı” olduğunu kabul etmeyi ve kendine yatırım yapmayı (bedensel, zihinsel,
ruhsal) öğrenmektir.
c-“Mutlu”
olmayı bilebilmektir.
. Öğretmen GÖNEN ÇIBIKCI, 2025.09.30, İS.
.
(YZ destekli araştırma ve incelemeye dayanan yazım.)
