Ne İnancımız Ne de Umutlarımız

       Ne İnancımız Ne de Umutlarımız

·       TÜRKİYE her şeyi ile güzel, yaşanılabilir, kalkınmış bir huzur ülkesi olsun diye düşünmüştük…

·       Özgür ve tam bağımsızlıktan yana, çağdaş ve uygar bir ülke olsun diye düşünmüştük.

·       Köylerinde ışıklar olsun, ekinler tüm ülkeye yetsin, suyu hep gür ve tatlı aksın diye düşünmüştük.

·       En erken yaşlarından çocukluğumuzun güzel bir ülke için çalışmış ve umutlar beslemiştik.

·       Okullarında “Türk’üm doğruyum”larla büyümüş, yerli malı Türk’ün malı diye düşünmüştük.

·       Çocuklarına ülkenin okullarında bu iman dolu ruhla ahlakı ve bilgiyi vermiştik, inançla, sevgiyle…

·       Tek, tek her bir sokağında eşiyle, çocuklarıyla karnı doyan sıcak yuvaları olsun bu memleketin diye tam yürekle iman etmiştik kendimize, bilgimize ve yaratana…

·       Gelecek güzel yıllar olacak, kesinlikle çok daha güzel yıllar olacak, diye hiç şüphe etmeden düşünmüştük….

·       Yaş ise artık gittikçe kendi başına bir yol aldıkça yine de hiç değişmemişti içimizdeki bu inanç..

·       Bugün sonu gelirken 2020’nin elimizdeki bu son inançları yitirmemek için ne denli çok tutunduğumuzu ve sarsılmadan dimdik durmak için o mutlu ve sakin ev ortamlarında kendimize yer açtığımızı görüyoruz.

·       Gitsek de bırakıp bu yerleri ve de uçsak gökyüzünün bir yerlerine, inanın, bizim bu beslediğimiz inancımız ve de güvenimiz hep sizlerle kalacak, yine, yanı başınızda, bu topraklarda, yüreklerde… 

.   Öğretmen Gönen ÇIBIKCI,

    2020.12.27, MŞ.