"Türkçe Bir Bilim Dili Olamaz!" Yanlışı
Nerede insan
varsa orada bir dil vardır!
İnsan
dili yaratmıştır.
İnsanın
bireysel ve toplumsal gelişmesinde dil en önemli yere sahiptir.
Her
dil zaman içinde ortaya çıkmıştır ve gelişmiştir.
Dilin
yaşarlılığı ve etkenliliği, edilgenliliği vardır.
Tarih
içinde var olan dillerden bazıları ölmüşlerdir.
Bazı diller
ise konuşulan dil özelliğini yitirmişlerdir.
Ama
ne olursa olsun dili dil yapan insandır, tek tek bireylerdir ve o bireylerin
oluşturduğu toplumdur.
Dil
düşünme üretmeye doğrudan bağlıdır.
Düşünme
üretmek ve çeşitli araştırmalar ve yöntemlerle uğraşılar sonucunda da o düşüncenin
ürünlerini görmek yine insanlara özgüdür.
Çağımızda
üstün insan, üstün soy... gibi düşüncelere yer verilemeyeceğine göre de bir
insana bağlı öğe durumundaki dil için de bir üstün dil varlığından söz
edilemez.
Dilin
"kullanılım alanının" darlığı ya da bireyin o dili kullanmada
kendisini hazır olarak duyamaması çok ayrı bir olaydır.
Bir
dilin derlenip, toparlanması, yaşamın her alanına yanıt verebilecek bir
donanıma ulaşabilmesi ise o dile sahip olması gereken halk grubunun bir
görevidir ve de o halk grubunun genel donanımı ile doğrudan
ilişkilidir.
Bilim
ise bir dil işi değil, insanın düşüncesinin ve bilgi birikiminin kapsamında bir
olaydır.
Bilim
denildiğinde ilk akla gelen yöntemler ve dizgeler topluluğu, kendi içinde bir
disiplin ve üretkenlik, bir araştırma, değerlendirme ve sonuca varma
basamaklılığı... akla gelir.
Tüm
bunların birleşmesi gereken tek nokta vardır.
O
da insandır.
Bilim
insandan yola çıkar ve insanlığa doğru yönelir.
Tüm
bu süreç içerisinde etkin olan kişi bilimcidir.
Bilimcinin
işi kendi dalındaki bilgilerden yaralanarak, onların kullanım
alanlarını genişletmek, yeni alanlar açabilmek ve de tüm bunların sonucun
insanlığın tümüne sunabilmektir.
Bu
nedenle de bilim genel anlamda evrenseldir.
Bilimi
bilim yapan tek ve asıl öğe onun evrenselliğidir.
Kendi
içindeki disiplinidir.
Bilimci
bir insan olduğuna ve de düşünmesi gerektiğine göre dil onun için, ister
konuşan-yazan dil olsun, ister düşünen dil olsun onun en çok gereksindiği
varlık olacaktır.
Eğer
bir halk kendi bilimcisine kendi anadilini veremez ise, onun anadili
donanımını en üst düzeyde tutamamış ise, o bilimci bunun sonucu
olarak da bir başka dilin desteğinde kendisini yetiştirmiştir.
Ürünlerini
de yine o dilin egemenliğine doğru yönlendirmiştir.
Burada
biz hiç bir zaman şunu söyleyemeyiz.
"Türkçe
yoksul ve sığ bir dildir.
Onun
gücü bir biliminin düşünmesine ve üretmesine yetmez" diyemeyiz.
Bu
tür düşünce ne bilimsel bir yaklaşımdır ne de gerçeklere uymaktadır.
Türkçe
tam bir dil yapısına erişmiş, her türlü, duygu ve düşünceyi tanımlamaya,
betimlemeye yetecek bir dildir.
Eğer
bir bilimcinin en başta gelen görevi üretken olabilmek ise o bilimciden
kendi dilinde ürün verebilmesini beklemek de doğal olmalıdır.
Bunun
en başta gelen açıklanır nedeni de o bilimcinin disiplinli düşünme sistemine
sahip bir birey olması gerektiğinde yatmaktadır. Bu da yalnızca o bireyin
kendisinden beklenmemelidir.
O
ülkenin, o halkın kendi eğitim ve öğretim sisteminde daha okul öncesi dönemden
başlayarak, yüksek öğrenimin en son basamağına değin kendi anadili en üst
düzeyde değerini bulmalıdır.
Onun
donanımı ve öğretim yöntemi çağın getirdiği en iyi olanaklarla yerine
getirilmelidir.
Bu
da her şeyden önce bir eğitim ve öğretim politikası geliştirilmesine
bağlıdır.
Ulusal
bilincin sağlıklı ve ileriye dönük olarak
gelişmiş olması gerekmektedir.
Eğitim
ve öğretime yapılan yatırımlar çok uzun süreli olmaktadır.
Güncel
kısır politikalardan ve çıkarcılıktan arındırılmış bir ulusal eğitim ve
öğretim politikası meyvalarını ileride verecektir.
Kendi
anadilinde çok iyi yetişmiş ve yine anadilinde bilim üretmeye yönelebilmiş bir
bilimciler kuşağı en verimli çağında çok verimli kuşakların yetişmesine
yol açacaktır.
Bu
oluşumun sonucunda o ülke ve halkı bilimde ve sanatta çok ileriye gideceği
için evrensel uygarlığa da katkıları ayni oranda olacaktır.
Sömürmeye
ve sömürülmeye yönelmeyen hem kendi halkına ve de dolayısıyla tüm dünya
halklarına ürünlerini sunabilen bilimciden kime bir kötülük gelebilir ki...
İşte
bu bağlamda Türkçe de kendine düşen görevi yerine getirecektir.
Bilimcilere
düşünmenin ve düşünce üretmenin her türlü olanağını sunacaktır.
Yeter ki bilimciler bu yolda yetiştirilsinler ve de yine var olan
bilimciler bu dilin olanaklarından yararlanmayı kendilerine bir görev
edinebilsinler.
Gerçek
anlamıyla bir aydın olabilmenin tanımları içinde kendi özdeğerlerine
sahip çıkarak evrensel değerlere ulaşabilmek de vardır.
Türkçe'nin
öğrenim dili olarak kullanılmaya başlaması Deniz Harb Okulu'nun
kurulması (Mühendishane-i Bahrî-i Hümayun) ile başlar. [1]
Bu
okul 1773'de Macar asıllı olup Fransız hizmetinde bulunan, bir
aralık Istanbul'a gelerek Osmanlı hizmetine giren Baron de Tott ile Cezayirli
Hasan Efenditarafından kurulmuştur.
De Tott
Türkçe öğrenmişti.
Derslerini
öğrencilerine Türkçe not ettirmekte ve yineletmekte idi.
İngilizce
ve İtalyanca bilen Cezayirli hasan Efendide gemicilik bilgisini
Türkçe öğretmekte idi.
Verilen
dersler arasında matematik, gemi yapımı ve gemi seyri dersleri de
bulunuyordu.
Her
iki öğretim üyesinin, batı kaynaklarından yararlanarak
hazırladıkları bu dersleri Türkçe vermede terim bulma güçlüğü
karşısında, İtalyanca ve Arapça'dan terim aldıkları ve araştırdıkları dikkat
çekicidir.
Deniz
Harp Okulu, batılı uzmanlardan yararlanmanın ilk örneği olduğu için
eğitimde batılaşma ve modernleşme başlangıcı olarak kabul edilebilir.
Evet,
Türkçe bir bilim dalı olursa, hak ettiği yeri alırsa ne olur ?
Bundan
kimler ve ne ölçüde zarar görürler?
Bizim
zarar görmeyeceğimiz ise kesindir.
Bu
nedenle de Almanya'da var olan tüm Türkçe dilli bilimcilerin "Türkçe
üretmeye" daha çok ağırlık verebilmelerini istemeliyiz.
Almanca
olarak üstlerine düşeni yerine getirmek, Türkçe ile de verimliliğe bir engel
değildir.
Tam
tersine her iki dilde, ya da İngilizce destekli de olmak üzere üç
dilde üretmeye yönelebilmek ancak daha bir güçlülük ve
varsıllık sonucunu doğurur.
Örneğin
son yıllarda bilgisayar pazarında Türkçe dilli yazılımların çok
başarılı olması ve kendisini kanıtlaması bilim dili Türkçe'nin
bir ürünüdür.
Bunun
yanı sıra uluslararası üne erişmiş birçok bilimcinin ürünlerini
Türkçe de yayınlamış olabilmeleri çoğaltılması gereken örnekler
arasındadır.
Yine
bir örnek bir çalışma olarak "Türkçe tıp terimleri sözlüğü" hem
bilimcilerin hem de halkın anlayabileceği bir ürün olarak gösterilebilir.
Hukuk
konusunda Ord. Prof. Hıfzı Veldet Velidedeoğlu'nun ürünleri ve verdiği
uğraşılar saygıyla anılmalıdır.
Hiçbir
aşağılık duygusuna kapılmadan, kendine güvenerek Türkçe'de yapılacak her
türlü bilimsel çalışma sonuç olarak, yine bir başka dilde yapılanıyla
eş değerde sonuç verecektir.
Yoksa
yalnızca bir tek İngilizce'nin "tek bilim dili" olma yoluyla
dünyaya egemen olması devam edecektir.
Bizim
bilimcimize, aydınımıza düşen her iki dilde olduğu gibi kendi anadili Türkçe'de
de çok güçlü olarak bilime yararlı çalışmalar yapabilmesidir.
Almanya
bundan her hangi bir zarar görmez iken Türkçe dilli halk ve onların geleceği
olan çocukları ancak yarar görürler.
Bu
uğurda çaba göstermek ve kurumlaşmak, ileriye dönük olarak bizlerin çıkarına
olabilecek bir eğitim ve öğretimi istemek gerekecektir.
Bu
uzun bir süreçtir.
Bu
süreç içinde Türkçe tüm okullarda yerini alabilirse, gelecek kuşaklar içinden
Türkçe dilli bilimciler yetişecektir.
Yoksa
yalnızca Almanca dilli bir bilimci olabilmesinin Türkçe dilli halka
yararı çok olamasa gerektir!
Bu
nedenle de şu an her dalda aydınımız ve bilimcimiz, tüm örgütleri de
etkileyerek bu konuda iletişimi sağlamalıdırlar ve uğraş vermelidirler.
"Ulusumuzun
politik ve toplumsal yaşamında, ulusumuzun fikirsel eğitiminde yol gösterenimiz
bilim ve fen olacaktır.
Türk
ulusunun, Türk sanatı ekonomisi, Türk şiir ve yazınının tüm güzelliği
ile gelişmesi ancak okul sayesinde, okulun vereceği bilim ve sayesinde
olacaktır."
Öğretmen Gönen ÇIBIKCI,
2000.02.25- Cuma, Aschaffenburg
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapanın adı ve soyadı: