. YOKSULLUK
· Kitlelerin
yoksullaştırılması, başkalarına muhtaç bırakılması "emperyalizmin bir
oyunu" olabilir mi?
·
Evet, kitlelerin yoksullaştırılması ve başkalarına
muhtaç bırakılması, tarihte emperyalist güçlerin sıklıkla kullandığı bir
strateji olmuştur.
·
Bu strateji, "yoksul ya da sömürge ülkelerindeki
halkları" ekonomik olarak zayıflatarak, onları kendi çıkarları
doğrultusunda daha kolay yönetmeyi amaçlar.
·
Bu strateji, emperyalist güçlerin kendi çıkarlarını
korumak ve sömürge ülkelerini daha kolay yönetmek için kullandığı bilinen bir
yöntemdir.
A) Yoksullaştırma ve Muhtaç Bırakma
Stratejilerinin Yolları:
-Ekonomik
Sömürü: Emperyalist güçler, sömürge ülkelerinin doğal
kaynaklarını kendi ülkelerine taşıyarak ve yerel ekonomileri kendi çıkarlarına
göre düzenleyerek, bu ülkelerin zenginliklerini ellerinden alırlar.
Bu durum, yerel halkın yoksullaşmasına ve ekonomik
olarak bağımlı hale gelmesine yol açar.
-Ticaret
Anlaşmaları: Emperyalist ülkeler, sömürge ülkeleriyle kendi
ekonomilerine avantaj sağlayan ticaret anlaşmaları yaparlar.
Bu anlaşmalar, genellikle sömürge ülkelerinin
aleyhine olur ve onların ekonomik gelişimini engeller.
-Borçlandırma:
Emperyalist güçler, sömürge ülkelerine yüksek faizli krediler vererek onları
borçlandırırlar.
Bu durum, sömürge ülkelerinin ekonomik olarak
bağımlı hale gelmesine ve sürekli olarak borç ödemek zorunda kalmasına yol
açar.
-Siyasi
İstikrarsızlık: Emperyalist güçler, sömürge ülkelerinde siyasi
istikrarsızlık yaratarak, bu ülkelerin kendi kaynaklarını yönetme ve ekonomik
olarak kalkınma yeteneklerini zayıflatırlar.
Bu durum, halkın yoksullaşmasına ve emperyalist
güçlere daha bağımlı hale gelmesine yol açar.
-Böl
ve Yönet: Emperyalist güçler, sömürge ülkelerindeki farklı
etnik ve dini grupları birbirine karşı kışkırtarak, bu gruplar arasında çatışma
yaratırlar.
Bu durum, ülkenin birliğini zayıflatır ve
emperyalist güçlerin ülkeyi daha kolay yönetmesine olanak sağlar.
B) Hangi emperyalist kuruluşlar geri
kalmış ülkelere borç para verir?
Geri kalmış ülkelere borç veren başlıca emperyalist
kuruluşlar şunlardır:
Uluslararası
Para Fonu (IMF): Birleşmiş Milletler'e bağlı bir kuruluştur.
Üye ülkelere ekonomik zorluklar yaşadıklarında
kredi sağlar.
Ancak IMF'nin kredi koşulları genellikle
eleştirilir ve borç alan ülkelerin ekonomilerini kendi çıkarlarına göre
düzenlemeye zorladığı iddia edilir.
Dünya
Bankası: Birleşmiş Milletler'e bağlı bir kuruluştur.
Geri kalmış ülkelere kalkınma projeleri için kredi
sağlar.
Ancak Dünya Bankası'nın da kredi koşulları
eleştirilir ve borç alan ülkelerin doğal kaynaklarını sömürmeye yönelik
politikalar dayattığı iddia edilir.
Bölgesel
Kalkınma Bankaları: Asya Kalkınma Bankası, Afrika Kalkınma Bankası,
Avrupa İmar ve Kalkınma Bankası gibi bölgesel kalkınma bankaları da geri kalmış
ülkelere borç vermektedir. Ancak bu bankaların da kredi koşulları ve
politikaları eleştirilmektedir.
Özel Bankalar: Emperyalist ülkelerdeki özel bankalar da geri kalmış ülkelere borç vermektedir.
Ancak bu bankaların kredi koşulları
genellikle daha ağırdır ve borç alan ülkelerin ekonomik bağımsızlıklarını
kaybetmelerine yol açabilir.
.
Bu kuruluşların geri kalmış ülkelere borç verme nedenleri farklılık
gösterebilir.
Bazı kuruluşlar, bu ülkelere yardım etmeyi ve
kalkınmalarını desteklemeyi amaçlarken, bazıları ise kendi ekonomik çıkarlarını
korumayı ve borç alan ülkeleri kendilerine bağımlı hale getirmeyi amaçlar.
Geri kalmış ülkelerin bu kuruluşlardan borç alırken
dikkatli olmaları ve kredi koşullarını iyi değerlendirmeleri önemlidir.
Aksi takdirde, borç yükü altında ezilebilir ve
ekonomik bağımsızlıklarını kaybedebilirler.
Ek olarak, bu kuruluşların faaliyetleri ve
politikaları hakkında daha fazla bilgi edinmek için güvenilir kaynaklara
başvurulmalıdır.
Bu kaynaklar arasında üniversitelerin araştırma
raporları, sivil toplum kuruluşlarının yayınları ve bağımsız medya
kuruluşlarının haberleri yer alabilir.
C) İyi Anlamalıyız:
Derin yoksulluk ve ekonomik toplumsal sıkıntılar
arttıkça bu oyun çok daha akla gelmelidir:
Kitlelerin yoksullaştırılması ve başkalarına muhtaç
bırakılması, "gerçekten" emperyalizmin bir oyunudur.
Günümüzde bu oyun çok açık ve iyi paketlenmiş
olarak geri kalmış ülkelere, kalkınma yolunda olan ülkelere "yardım"
adı altında sunulur.
Devletlere borç para verilir ve yönetmeye
girişirler.
Ancak, bu stratejilerin her zaman başarılı olduğu
söylenemez.
Sömürge ülkelerindeki halklar, zaman zaman bu
stratejilere karşı "direnmiş" ve bağımsızlıklarını kazanmışlardır.
Ülke halkının yurt sevgisine, bağımsızlık
duygusuna, uyanıklığına ve direnç gücüne bağlıdır.
.
Öğretmen Gönen ÇIBIKCI, 2025.02.18, MŞ.
. (Kişisel araştırma ve değerlendirme yazım)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapanın adı ve soyadı: