An ve Evrensellik
·
Zamanın
bölünemeyecek kadar "kısa" bir parçası demek olan AN yaşamımızın,
evrenin de en küçük parçasıdır.
·
Her
bir "an" tektir ve geri de gelmez.
·
Evrende
her varlık hep kendi yolunda ve hep "ileriye" ilerler iken,
diğerlerine de "iletiler" vermektedir ve de onlardan gelenleri
içselleştirmektedir.
·
İnsan
da yine "hep alır, içselleştirir" ve özümsediklerini de "yayar",
"yansıtır".
·
Bu
nedenledir ki insan denilen varlığın her şeyden "önce" kendisini çok
iyi "tanıması" ve de an be an bir nakkaş gibi "işlemesi"
gerekir.
·
Boşa
geçen zaman ve boş işler "insan olma yolunda" en büyük
"engel"lerdir.
·
Tek
bir yapı taşı olan insanların tek, tek "değerliliği" ve
"düzeyi" dünyamız, insanlık ve de belki de ileride tüm evren için
önemlidir.
·
Bu
nedenle ne insandan, ne de evrendeki tüm varlıklardan "vazgeçemeyiz".
·
Bütünselliği
ve bütünsel etkileşimi göz ardı edersek ya da hiç algılayamaz isek, işte o
zaman hep "yapay" gündemlerle "bizi avuturlar".
Saygılarımla...
Öğretmen
Gönen ÇIBIKCI,
2020.08.09, MŞ.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapanın adı ve soyadı: