Benim için mi okuyorsun?

__ Benim için mi okuyorsun? __

§        Bunu söylediklerinde ardından hemen şu söz gelir:

- Kendin için okuyorsun!

§        Bu konuşmayı genellikle anne ve babalar çocukları için dile getirirler.

§        Çocuk derslerine özen göstermiyordur.

§        Okuluna gitmeyi sevmiyordur.

§        Okuldaki başarısı düzeyi düşüktür.

- Okuluna git, derslerine çok çalış, okulu bitir!

- Senden başka hiç bir şey istemiyoruz!

§        Temel duygu ve düşünce aslında doğrudur.

§        Bir öğrencinin okulunu sevmesi, derslerinde başarılı olması istenilen bir düşüncedir.

§        Anne ve babanın temel endişesi bir de şudur:

- Ya başarılı olamazsa, iyi bir öğrenci olamazsa, okulunu bitiremezse...

- Ya bizim bu çocuk bir baltaya sap olamadan yetişirse..

§        Anne ve baba çocuklarının iyi meslekler edinmesini, onların refah içinde bir yaşamlarının olmasını istemektedirler.

§        İstemekle, sadece istemekle olmadığı da açıkça bellidir.

§        Çocuğun gelişiminde ve başarılı olmasında o kadar çok etken vardır ki...

§        Çevresi, anne ve babası, sokağı, mahallesi, içinde bulunduğu kültür çevresi, tek, tek çok önemli ve etkendir.

§        Onların "anne ve babası" olan kişiler kendileri ne durumdadırlar?

§        Ne tür bir eğitim-öğretim almışlardır?

§        Günlük yaşamları, alışkanlıkları nelerdir?

§        Örnek birer insan olabilmişler mi çocuklarına?

§        Hangi tür bir "okuma" alışkanlıkları vardır?

§        Okuma ya da yazma eyleminden ne anlarlar?

§        Kendileri "düşünce" yazıları okumakta mıdır?

§        Kişisel gelişimleri için ne denli özenlidirler?

§        Ufak tefek şeyleri okumanın dışında belli bir konuda okuma ve araştırma yapıyorlar mı?

§        Şimdiye değin bir insan olarak yazdıkları metinler ya da şiirler olmuş mudur?

§        Günlük yaşamda kullandıkları "dil" nasıldır?

§        Etik değerleri olarak neleri benimsemişlerdir? (Ahlak)

§        Çocukları ile olan ilişkilerdeki "durum" nedir?

§        Evet, toplumdaki genel kabul edilenler, genel kanılar, gelenekler, töreler her yerde ve her ailede ayni etki yoğunluğu göstermez.

§        Aileler yine kendi anne ve babalarından, ailelerinden aldıkları "temel" kültürle dünyaya bakar olmuşlardır.

§        Tüm buna rağmen çok eğitimli ve kültürlü aileler çocuklarını çok daha iyi eğitir ve yetiştirirler, demek de tam bir kalıp değildir.

§        Ama bir ailenin sosyal-kültürel ve ekonomik düzeyi hemen, hemen her şeyi belirler ve etkiler.

§        Çok dar gelirli ve eğitimde ileri gidememiş ailelerin çocuklarından çok başarılı olanlar olmamış mıdır?

§        Olmuştur, hem de çok güzel örnekler olmuştur.

§        Bu durumda şöyle söylenilebilir:

- Dezavantajı "avantaja" çevirebilenler..

- Olumsuz koşullar içerisinden doğru yolu bularak "olumlu" örnekler oluşturabilenler...

§        Kültür ve de eğitim öğretim denildiğinde genelde hep "dışarıdan" alınanlar olarak anlaşılır.

§        İçinde bulunulan çevre, devam edilen okullar... olarak temel etkenler düşünülür.

§        Asıl önemli olanın bir bireyin yetiştirilmesi olduğu kadar, o bireyin (insanın) "kendisine bakışı" ve "kendisi için neler" yaptığıdır.

§        Evet asıl olan insanın "kendi kendisini" çok iyi algılayarak, tanıyarak, "yönlendirebilmesi", eğitebilmesi ve "geliştirebilmesi"dir.

§        Bunun içinde yine daha önceki etkenler büyük rol oynarlar.

§        Bir de o insanın doğumla elde ettiği genetik miras olan özellikleri vardır ve bunlar da hep geliştirilmek ve yönlendirilmek isterler.

§        İnsanın yaşamında belki de en önemli olan "sorunları" görebilmesi ve de o sorunları "çözebileceği" yolları bulabiliyor olmasıdır.

§        Her şey belki de budur:

- Sorunları doğru tanımlayabilmek ve iyi çözümleyebilmek...

§        Yine başa dönersek:

- "Benim için mi okuyorsun?
- Her şey senin kendi iyiliğin için. 
- İster oku, istersen hiç okuma!"

§        Bana ne!

..................................

Saygılarımla....

Öğretmen Gönen ÇIBIKCI, 
2020.08.02, MŞ.