Ömür Dediğin

 Ömür Dediğin

·       Zaman hızla geçiyor.

·       Artık yolun yarısını geçtim. Ne kaldı geriye bu ölümcül dünyadan bana?

·       Bilemiyorum.

·       Bazen çok daha yıllar var, zaman hiç geçmeden öylesine duracakmış gibi geliyor.

·       Yaşamım boyunca yaptığım hiçbir şeyden pişmanlık duymadım. İnançla, güvenle ve her an bir yeniden istekle, severek yaptım üzerime düşen işleri.

·       Sorumluluklarımı hep yerine getirmeğe çalıştım.

·       Çok küçük yaşlardan başlayan öğrenme ve okuma, üretme duyguları ile yaşadım.

·       Çok insan tanımadım belki, bazen diğer insanlarla bir arada oldum iş gereği, mesleğim gereği...

·       Zaman zaman da aile dostlarım oldu uzun kısa birlikte sohbetler ettiğim.

·       Yüreğimle, içimle, duygularımla da beynim ile de hep iyi bir insan, temiz bir insan olmak istedim.

·       Hiç bir insan ile kavga ve savaş istemedim.

·       Öğretmenliğim boyunca da hep kendimi eğitmeğe sabırlı olmağa, insanlara değer vermeğe ve de onlara hep yol göstermeğe çalıştım.

·       Yakın çevrem olabilenler çok fazla olmadı, dönem dönem hep değişti.

·       Her zaman yaşamımda kitaplara ve okuyup, araştırmağa, sorgulamağa ve de yazmağa çok önem verdim.

·       Bunları da diğer birçok özelliklerimi de hep kendim için yaptım.

·       Beğenilmek, aferim almak gibi bir baskı ve duygu altında kalmamak için uğraştım.

·       Aile diye anabileceğim pek bir şeyim de yok. Herkes kendi dünyasına kapılıp gitti...

·       Yalnızlığı çok uzun yıllardır benimsemiş gibiyim.

·       Hiç olmazsa devamlı birilerine bir şeyler anlatmak, sorunlarıyla, kişisel çıkmazlarıyla uğraşmak zorunda kalmamak istedim.

·       Çünkü ne yaparsam yapayım, ne denli uğraşırsam uğraşayım, emek vereyim insanlar her zaman kendi egolarıyla, kapris ve kompleksleriyle kendi yolunda gitmeyi seçiyor.

·       Sevginin çok önemli olduğunu falan da her zaman dillerinde dolaştıran bu insanlar aslında hep kendilerine güzel şeyler söylenmesini istiyorlar.

·       Çok yakınında olan ve sorumluluğunu taşıdığın birisi olduğunda da ona doğruları göstermek, sorunlarını çözümlemek için, eğitmek için, yaşamını kolaylaştırmak için hiç bıkmadan uzun uzun açıklamalar, irdelemeler, emekler verebiliyorsun.

·       Belki de biraz saygı bekliyorsun.

·       Kendine olmasa bile kullandığın bilgilere, emeğe ve deneyimlerine saygı duyulmasını bekliyorsun... İster, istemez.

·       Bir de bakıyorsunuz ki kiç bir işe yaramamış onca yılların emekleri, konuşmaları, sabırla geçen açıklamaları...

·       Hiç acımadan, bir an bile düşünmeden ve de kendini hiç de frenlemeden yüzüne karşı ağzına geleni söyleyebilmiş, kavgalar yaratabilmiş, sorumsuzca davranabilmiş....

·       Bunları hem de yine, yine yaşamış olsanız da her seferinde yeniden yine en baştan ele alıp, sorunlarını çözümlemeğe, yaşamını kolaylaştırmağa çalışıyorsunuz.

·       Bu kısır bir döngü müdür yoksa insanın ne olursa olsun yine de kendi iç duygularının, genlerinin etkisinden kolayca kurtularak daha sorunsuz bir yaşam çizgisine girmede gösterdiği bir direnç midir?

·       Bilmiyorum tam olarak. Ama bu konuda hep düşünmüşümdür.

·       Çok da düşünceli ve ölçülü olamayan insanlarımızın ayni zaman da kendi bilgi ve donanımlarına da pek bir önem vermediğini görebiliyorum.

·       İnsanın insan sevgisinin ve de saygısının pek de sanıldığı kadar çok olmadığını görüyorum.

·       Çok şükür diyerek sakin ve de mütevazi bir yaşamın içinde iken hiç umulmayacak zorluklar, acılar yaşamamak için de hep dikkatli olup, dualar ediyorum.

·       Dua etmek de benim için kendimi tanımlamada ve yol, yöntem bulmamda önemli.

·       Kimseye bir zarar ve huzursuzluk vermeden, kendi huzuruma kavuşabilmek yetiyor bana.

·       Bunu da çevremdeki insanların anlamasını çok isterdim hep.

·       "Allah'ım beni koru" derken de hep birçok durumdan, olaydan, kişiden, kazadan, beladan.. korunmayı istiyorum.

·       Üzerime düşen "kendimi koruma" işine de önem verip, ilkeli bir yaşamı ön görüyorum olabildiğince...

·       Birileri çıkıp da bana bir zarar vermesin diye de dua ediyorum.

·       Evet yaşam devam ediyor, ne kadar bir hoşnutluk veriyor, insanı ne denli mutlu ediyor olaylar, diye de düşünmek gerekiyor.

·       Huzur ve sağlık istiyorum tabii ki...

·       Ömrümden ne kaldı ve de bu kalan nasıl geçecek bilemiyorum tabii ki...

·       Benimki ise elliyi geçti epeydir....

·       Evet yaşam devam ediyor, ne kadar bir hoşnutluk veriyor, insanı ne denli mutlu ediyor olaylar, diye de düşünmek gerekiyor.

·       Huzur ve sağlık istiyorum sanki sadece...

·       Ömrüm ne kadar kaldı ve de bu kalan ömrüm nasıl geçecek bilemiyorum.

·       Belki bugün belki yarın...

·       Ömür dediğin de bitip gidecek, adım silinecek hafızalardan...

·       İşte o günlerden bir gün ola ki birileri beni anımsayacak olurlarsa neler düşünecekler, vicdanlarında bir sızıntı olabilecek mi?

·       Bilemiyorum.

·       Yaşadığım günlerimde ise değer bilmelerini beklememiş bile olsam yine de ben de bir "kul"um...

·       Anlayana...

    Öğretmen Gönen ÇIBIKCI, 14.09.2018, K.