- 1 MAYIS İŞÇİ BAYRAMI -
İşçi Bayramı
sendikalar için, emekçiler için çok özel bir gündür.
Tarihsel olarak
önemli bir geçmişi vardır:
“”””1 Mayıs
1886'da ABD'nin çeşitli şehirlerinde yaklaşık 400.000 işçi sokaklara döküldü ve
sekiz saatlik işgünü talep etti.
Takip eden
günlerde şiddetli çatışmalar çıktı: polis birkaç kişiyi vurdu.
1.000 işçi
protesto için Chicago'daki Haymarket'te toplandı ve bir patlama ve silah sesi
yedi polis memurunu öldürdü ve dört protestocu olduğuna inanılıyordu.
Birinci Uluslararası
İşçi Sendikası zaten 1864'te Londra'da kurulmuştu, ancak on iki yıl sonra fikir
ayrılıkları nedeniyle tekrar feshedildi.
Sonunda, 1889'da,
dünyanın her yerinden sosyalist sendikalar ve partiler, ikinci Uluslararası
İşçi Kongresi için Paris'te bir araya geldi.
Burada, 1 Mayıs
1890'da dünya çapında bir gösteri için Amerikan İşçi Federasyonu'nun planlarına
katılmaya karar verildi.
Böylece 1 Mayıs,
dünya çapındaki işçiler için merkezi bir eylem günü ve resmi tatil olarak
kurumsallaştırıldı.
Almanya'da Sosyal
Demokrat İşçi Partisi (SDAP, daha sonra SPD) Ekim 1889'da 1 Mayıs'ı işçi
hareketinin günü olarak kutlamaya karar verdi.
Genel grev çağrısı
yapmamasına rağmen, 1 Mayıs 1890'da Almanya'da yaklaşık 100.000 kişi protesto
için işini bıraktı. İşverenler, diğer şeylerin yanı sıra işten
çıkarmalarla yanıt verdi.
Takip eden
dönemde, 1 Mayıs işçi hareketi için bir tatil olarak kabul edildi, ancak
1919'da sadece bir kez resmi tatil olarak kutlandı.
Weimar
Cumhuriyeti'nde işçi hareketi bölünmüştü: “SPD 1 Mayıs'ı tatil olarak kutlamak
isterken, Komünist Parti (KPD) günün mücadeleci doğasını vurguladı.”
1929'da, küresel
ekonomik gerileme nedeniyle işsiz sayısı ilk kez üç milyonun üzerine
çıktı.
Gösteri yasağına
rağmen, KPD Berlin'de 1 Mayıs gösterileri düzenledi ve bu gösteriler 30'dan
fazla ölü, yüzlerce yaralı ve çok sayıda tutuklamayla şiddetli ayaklanmalara
yol açtı.
İşte o gün Kanlı
Mayıs olarak tarihe geçti.
Yıl 1933 olduğunda
Nasyonal Sosyalistler tarafından ele geçirilen işçi hareketi 1Mayıs'ı "Ulusal İşçi Bayramı"
yaptılar, propagandaları için kullandılar ve aynı zamanda sendikaları da
parçaladılar.
2 Mayıs 1933'te
Sturmabteilung (SA) üyeleri sendika binalarını, işçi bankalarını ve sendika
gazetelerinin yazıhanelerini işgal etti.
Birçok üst düzey
yetkili zulüm gördü, toplama kamplarında ve hapishanelerde hapsedildi ve
öldürüldü.
Yeni kurulan Alman
İşçi Cephesi'ne (DAF) işverenlerin ve çalışanların tek tip üyeliği, "sınıf
mücadelesi fikri"ni Nasyonal Sosyalist "halk ve performans
topluluğu" idealiyle değiştirmeyi amaçlıyordu.
İkinci Dünya
Savaşı'nın sona ermesinden sonra, 1 Mayıs 1946, Müttefik Kontrol
Konseyi tarafından resmi tatil olarak onaylandı .
Uzun bir süre
boyunca, 1 Mayıs'ta Sovyet işgal bölgesinde ve daha sonra GDR'de devlet
destekli askeri geçit törenleri düzenlendi.
Vatandaşlar
katılmak zorunda kaldı.
Federal
Cumhuriyet'te her şeyden önce Sendikalar bu günü değişen çalışma ve barış
politikası öncelikleriyle kitlesel mitingler için kullandılar.
Ancak çevre
hareketi veya öğrenci hareketi gibi yeni toplumsal hareketlerle klasik işçi
hareketini uzlaştırmanın giderek zorlaştığı ortaya çıktı.
1980'lerde,
radikalleşmiş özerk bir sahne tarafından öncelikle Berlin ve Hamburg'da
şiddetli 1 Mayıs gösterileri düzenlendi.
1 Mayıs 1990'da
Doğu ve Batı Alman sendikaları ilk kez ortak gösteri çağrısında bulundu.”””””
..............................
1 Mayıs, işçi
hareketinin başarılarını kutlamak için birçok ülkede resmi tatildir.
Bugün gelişmiş
ülkelerde kazanılmış bir hak olarak 8 saatlik bir işgünü var.
Sendikalar tüm
işçiler için asgari ücret ve iyi çalışma koşulları için kampanyalar yürütüyor.
1 Mayıs, birçok
ülkede işçilerin taleplerini meydanlarda ve sokaklarda protesto ettiği bir
bayramdır.
İşçi Bayramı
hepimiz için, emekçiler için, işçiler, işsizler, öğrenciler ve okul çocukları
için sömürü ve baskıya karşı bir direniş günüdür ve öyle kalacaktır.
1 Mayıs tüm
dünyada “İşçi Bayramı” olarak kabul ediliyor.
Bu tatilin kökeni,
sekiz saatlik iş gününün getirilmesi için 1886'da ilk kez seferber olan Amerikan
işçi hareketine kadar uzanır.
O andan itibaren
bu tarih, işçi partilerinin ve sendikaların kitlesel gösteriler ve iş
bırakmalarla taleplerine dikkat çektikleri ritüelleşmiş bir protesto gününe
dönüştü.
1 Mayıs İşçi
Bayramı'nda işçilerin talepleri, örneğin düzenli çalışma saatleri, sağlık
sigortası, sürekli ücretler veya tatiller gibi genel talepler siyasi
gösterilerin odak noktasıdır.
İşçiler 1 Mayıs'ta
geleneksel gösterilerle “adil ücret” taleplerine ve “güvenli iş sözleşmeleri”ne,
“örgütlenme haklarına” ek olarak daha birçok önemli talepleri temsil ediyorlar:
-
Sosyal
devlet ve sosyal haklar, çalışma ve kendini geliştirme hakları tam olarak
uygulansın istiyoruz.
-
İyi
eğitim ve çalışma koşulları, uygun bir dizi ileri eğitim ve herkes için güvenli
işler istiyoruz.
-
Adil
ücret, adil gelir: Makul asgari ücretler talep ediyoruz.
-
Aile
yaşamı ile işçilerin çalışma koşullarını uzlaştırmak için daha iyi koşulların
olmasını istiyoruz.
-
Tam
da bu nedenlerden dolayı tüm halkın bu istemleri desteklemesini
bekliyoruz.
-
Seçimleri
yaklaşırken, dayanışma ve adalete dayalı bir ülke için de çağrıda bulunuyoruz.
Birçok ülkede
olduğu gibi Almanya’da geçmiş dönemlerde işçi hareketlerini zayıflatmak,
sendikal gücü parçalamak için çeşitli girişimler olmuştu. (AfD, NPD...)
Son yıllarda
Avrupa’da yükselen ırkçı sağcı örgütlenmeler ve hareketlere karşı çok daha
dikkatli ve uyanık olmak gerekmektedir.
Sendikalar,
çalışma dünyasındaki dijital ve ekolojik değişim hakkındaki tartışmalara daha
fazla odaklanıyor.
Alman Sendikalar
Birliği DGB'ye göre bu, çalışanların katılımıyla sosyal, ekolojik ve demokratik
bir şekilde tasarlanmalıdır.
Son gelişmeler,
Rusya’nın çıkardığı Ukrayna savaşı çok büyük endişeleri de beraberinde getirdi.
Dünyada işçi
hareketleri her zaman barıştan yana olmuştur.
Sendikalar ve tüm
işçi hareketler SAVAŞA HAYIR demeğe devam etmeli ve hükümetleri BARIŞTAN YANA
politikalar üretmeye çağırmalıdır.
1 Mayıs günü
halkın bir Bahar Bayramı kutlaması yapması geleneği de vardır.
Baharın gelişi ile
canlanan doğa tüm insanlara yeni umutlar, canlılık ve heyecanlar getirecektir.
İnsanlar refah
toplumunun gelişmesini, huzurlu ve güvenceli bir yaşam, adil ve geçinebilecek
bir çalışma dünyası, günün koşullarına uygun düzeyde emeklilik hakları ve
ücretleri bekliyor.
İşçi hareketleri ile
topluma duyurulmak istenilen talepler ülkede daha hakça ve eşitlikçi bir
yaşamın olmasını, sömürünün ve horlanmanın son bulmasını da isteyen insanların
sesidir ve bu sesleniş herkesi dayanışmaya çağırır.
On milyonlarca
çalışanın, emekçinin, içinin çalışma ve yaşam koşulları düzeltildiğinde tüm
toplum daha da çağdaş ve uygar olacaktır.
Barışçı, huzurlu
ve geçim sıkıntısı yaşanmayan, adil bir iş-emek-çalışma dünyası herkesin
yararına olacaktır.
Siz de tüm bu
düşüncelere, taleplere, isteklere gönlünüzü açın ve destekleyin.
Güzel bir dünyada
hep birlikte olmak için...
. Öğretmen Gönen ÇIBIKCI, 30 Nisan 2022.
Mff.